Ooit had ik de kans een compleet Oom Wim verhaaltje te kopen, ik meen het verhaal over Mozart, maar de pagina's stonden me niet aan, en daarbij, er waren tegelijkertijd heel wat mooie illustraties te koop.
Maar het kwam toch nog goed:
Op een stripbeurs lag ineens deze pagina. Niet alleen een prachtige vroege pagina, maar ook nog eens over Paaseiland, een eiland, en vooral de beelden, dat me mateloos boeit. Het is de slotplaat van het verhaal De ontdekking van Paaseiland, dat in Kuifje nummer 14 van 1955 verscheen.
In diverse Europese musea zijn Moai, zoals de stenen beelden heten, te vinden, zoals in het Museum voor Kunst en Geschiedenis in Brussel, en het British Museum in Londen. Die laatsten heeft er zelfs twee, waarvan er een in het magazijn staat. Die was tijdens een expeditie al met veel moeite ingeladen in het schip, toen ze een mooier exemplaar vonden dat ze mee mochten nemen van de bewoners van Paaseiland. Die hebben ze er toen maar naast gelegd.
Een bedenkelijke praktijk vanuit nu gezien, maar wel fijn dat je niet helemaal naar de andere kant van de wereld hoeft om zo'n beeld te zien.
De pagina heeft op de achterkant ook nog een mysterie:
Hier heeft duidelijk iemand zijn naam zitten oefenen, ene Verheylewegen. Maar waarom in hemelsnaam? Uiteindelijk vond ik de oplossing. Deze (Jean-Pierre?) Verheylewegen was een fervent verzamelaar, en als hij iets uitleende voor een expositie was hij naar verluidt dermate bang dat hij een pagina minus een plaatje zou terugkrijgen, dat hij op elke achterkant zijn naam schreef. Een raar verhaal natuurlijk, maar kijk: het klopt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten