The Stones zongen het al: You can't
always get what you want boy.
Al heel lang heb ik een fascinatie voor
enorme Boeddhabeelden. En daarmee bedoel ik niet eentje voor in de
tuin, maar een van een meter of 20, 30 hoog. Door heel Azië vindt je
ze, de bekendste zijn wellicht die bij Bamyan in Afghanistan. Al
danken zij hun bekendheid helaas aan het feit dat ze in 2004 door de Taliban
zijn opgeblazen.
Ik heb er in China meerdere in het echt
mogen zien, van hout en uitgehouwen in steen, en werd iedere keer
verpletterd door de schoonheid. En steeds vroeg ik me af hoe de
kunstenaars die beelden honderden jaren geleden hadden gemaakt. Hoe
krijg je de proporties goed?
Ook de stripwereld kent een groot
Boeddhabeeld, namelijk die in het Robbedoesalbum De gevangene van
Boeddha, en de cover er van is een van mijn meest favoriete
omslagtekeningen van een stripboek ooit. De rust van de Boeddha
afgezet tegen de angst van Rob en Kwab. De opgeheven Boeddhahand die ineens een andere betekenis krijgt...
Zo af en toe schilderde Follet op
verzoek 'parodieën' op Robbedoes, en niet alleen lagen de figuren
hem, je ziet er ook duidelijk aan dat hij er plezier in had. Maak een
rondje op Google, en je vindt de nodige.
Eén plus één is twee, dus kwam ik op
het lumineuze idee om Follet te vragen de Boeddhacover van Franquin
na te doen voor me, dat moest wel iets moois opleveren! Dat leek hem
wel leuk, en hij ging aan de slag.
Post:
Tja, dat dacht ik dus ook. Waar is in
pietjesnaam mijn Boeddha gebleven? Zelf had ik liever gehad dat hij
Robbedoes cs had weggelaten, en de Boeddha had getekend...
Hij was overigens erg trots op de
prent. Het beeld bestaat echt en is Hindoeïstisch. Het staat ergens
op, als ik me goed herinner, Java. Het is best een aardige prent,
daar niet van. Maar als je dertig meter Boeddha verwacht, is dit toch
een schrale troost...
