De opzet van de strip was heel aardig: een jongetje emigreert met zijn familie naar Amerika, raakt net voor het vertrek van ze gescheiden en doet er dan alles aan om ze terug te vinden. Mogelijkheden te over, en hij kan over de hele wereld reizen, wat ook gebeurt. Toch bloedde de serie al snel dood. Er werden weliswaar negen verhalen gemaakt, maar er werd niet uit de serie gehaald, wat er in zat, en dat lag zeker niet aan Follet. Die tekende de sterren van de hemel.
Het probleem met het zwartwit-werk van Follet is, dat het eigenlijk al helemaal af is. Letteren en verder niets meer aan doen, en zeker niet inkleuren. Eigenlijk net als met het werk van Hans Kresse. Toch werden de Steven-verhalen ingekleurd voor Eppo, en dat maakte het er niet beter op. De inkleuring op zich was niet onaardig - meestal dan, maar de druk van het blad was op z'n best slecht, en ook de albumuitgaven waren op dat gebied niet beter. Verre van dat.
Ze lagen dus op tafel, de platen van het eerste verhaal. Was ik misschien geïnteresseerd? Dat altijd, alleen, welke neem je dan? De allereerste? Dat was niet echt de meest spannende plaat, toch maar even doorkijken die stapel, en dan:
Wat een spanning! En wat een tekeningen! Kijk alleen maar eens naar hoe Follet die touwbruggen tekende! Van dat laatste plaatje krijg je spontaan vertigo:
De keuze was toch niet zo moeilijk...
Als ik uit de Eppo had moeten kiezen, was het deze plaat denk ik niet geworden...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten